Islomgacha bo’lgan bir necha diniy oqimlar bir hududda faoliyat ko‘rsataverdi. Markaziy Osiyoda birin-ketin zardushtiylik, shomonlik, moniylik, buddaviylik oqimlari o‘ziga xos yozma adabiyotni yuzaga keltirdi. Buddaviylik oqimi “Oltun yorug‘”ni, “Maytri smit”ni va buddaviylik she’rlarini, moniylik oqimi “Xuastuanift”ni (Moniylarning tavbanomasi)ni va moniylik she’rlarini, shomonlik qadimgi turkiy afsonalarni yuzaga keltirdi, bu oqim turkiy run yozma yodgorliklarida ham ta’sir etdi.
Mazkur adabiy yodgorliklar orasida buddaviylik oqimi adabiy manbasi “Oltun yorug` sudurlari diqqatga sazovor bo‘lib, bir necha asrlar davomida Turonzaminda ma’naviy muhitning barqarorlashuvida katta xizmat qildi. “Oltun yorug‘” sudurlardan tashkil topgan. Sudur sanskritcha so‘z bo‘lib, “rishta”, “qoida”, “qo‘llanma” ma’nolarini bildiradi. Sudur hind adabiyotining, jumladan, falsafiy adabiyotning alohida janri bo‘lib, biron ta’limotning asoslari bayon qilinadi. “Oltun yorug‘”da ma’lum yaxlitlikni hosil qilgan bir qancha sudur jamlanib, xuddi ipga tizilganday tasavvur qoldiradi, ya’ni sudur janrining talablari bu asarda mujassamlashgan.
