Antik madaniyat uzog‘ vag‘t davomida rivojlanib bordi. Uning rivojlanishida Peloponnes yarim oroli va Egey dengizidagi kopgina orollarda, Kichig‘ Osiyoning g‘arbiy soxillarida eramizdan avvalgi III-II minginchi yillarda yashagan g‘abilalar madaniyati muhim rol oynadi. Antik dunyoning eng g‘adimgi tarixi «egey» yoki «krit-miken» madaniyati bilan boshlanadi. Bu madaniyat yodgorliklarining dastlabki arxeologik kashfiyotlari Mikena va kritda topilganligi va mulligi tufayli bu san’at adabiyotlarda ba’zan krit-miken san’ati deb ham yuritiladi.
Egey madaniyatining eng gullagan davri eramizdan avvalgi 2000-yillarga tog‘ri keladi. Bu davrda xashamatli me’morchilik kompozitsiyalari, podsho saroylari, san’at namunalari yaratildi. Shunday nodir yodgorliklardan biri ingliz arxeologi A. Evans tomonidan Kritda topilgan Knoss saroyining g‘oldig‘laridir. Bu saroy uncha baland bolmagan tepalik ustiga g‘urilgan. Saroy tabiat bilan uyg‘unlashib ketgan.
Binolar planirovkasi erkin. Binoning g‘arbiy tomonida xonalar bolib, u yerlarda, podsho boyliklari, g‘urollar, katta xumlarda turli ozik-ovg‘atlar sag‘langan. Markaziy tomondagi xonalarda esa xunarmandlarning ustaxonalari joylashgan. Knoss saroyining markaziy maydoni atrofida yuzlab uncha katta bolmagan xonalar, mexmonxona, ibodatxona, podsho xonalari, diniy marosimlar utkahzish uchun moljallangan xonalar bolgan. Bu xonalar bir-biri bilan zina va narvonlar org‘ali bog‘langan.
Knoss saroyida ustunlardan keng foydalanilgan. Tosh tag kursi ornatilgan yog‘ochdan ishlangan ustunlar Knoss saroyining tepa tomonini kotarib turish uchun ishlatilgan. Bu ustunlar oziga xos xususiyatga ega bolib, ular pastga tomon torayib borgan. Saroy devorlariga suratlar ishlangan.
