O’zbekiston va jahon hamjamiyati

XX asrning oxiri 10 yilligi insoniyat tarixiga va buyuk o’rgarishlar davri bo’lib kiradi. Chunki er yo’zida vaziyat kuchlar nisboti keskin o’egarib, ilgari bir-biriga qarama-qarshi bo’lgan SSSR va AQSh etakchilik qilgan ichki ijtimoiy-siyosiy to’zum ikki harbiy siyosiy blok barham topdi. SSSR parchalanishi va sotsialistik sistema halokati natijasida dunyoda yangi mustaqil davlatlar vujudga keldi.
Mustaqil O’zbekistonni xalqaro aloqalarni yo’lga qo’yish nuqtai-nazaridan va o’z taraqqiyot istiqbollari uchun qulay-geografik strategik ahamiyatga ega. O’rta Osiyo geografik siyosiy jihatdan Markaziy o’rin tutadigan O’zbekistonning ushbu mintaqada kuchlar nisbati va muvozanatini saqlash barqarorlikni ta’minlash hamkorlikni mustahkamlash imkoniyatlari bor.
Mustaqillikning dastlabki kunlaridayoq O’zbekistonning milliy manfaatlariga ifodalaydigan puxta tashqi siyosiy yo’lni belgilash, jahon xamjamiyatiga qo’yilish, xorijiy mamlakatlar bilan siyosiy, iqtisodiy, diplomatik, ilmiy, texnikaviy, madaniy aloqalar o’rnatish masalalari dolzarb vazifalari deb belgilandi. Chunki ittifoq davrida O’zbekiston tashqi dunyodan ajralgan, to’g’ridan to’g’ri aloqa qila olmaydigan yopiq mamlakat bo’lib, tashqi siyosat yuritish tajribasiga hamda bu sohadagi kadrlarga ega emas edi.
Prezident I.A. Karimov o’zining «O’zbekistonning o’z istiqlol va taraqqiyot yo’li» kitobida Mustaqil tashqi siyosat yuritish qoidalarini nazariy va amaliy jihatdan asoslab berdi. O’zbekiston Respublikasi Konstitutsiyasining 17-moddasida mamlakatimiz tashqi siyosati qoidalari qonunlashtirildi. Bu qoidalar «O’zbekiston Respublikasi tashqi siyosiy faoliyatining asosiy printsiplari to’g’risida»gi «Chet zl investitsiyalari to’g’risida»gi, xorijiy investorlar va investitsilarga kafolat berish to’g’risida»gi, «Tashqi iqtisodiy faoliyat to’g’risida»gi kabi hujjatlarda keng yoritildi.